جامعه خبری تحلیلی لنگرود – بهرام بیضایی، حسین محجوبی و کامبیز درم‌بخش دیگر کسانی هستند که این جایزه را دریافت کرده‌اند. قرار است به زودی بخش موسیقی ششمین جشنواره «هنر برای صلح» که به دلیل تقارن با ماه محرم و صفر حذف شده بود، در آینده‌ای نزدیک برگزار شود. اجرای این مراسم بر عهده «محمد […]
جامعه خبری تحلیلی لنگرود – بهرام بیضایی، حسین محجوبی و کامبیز درم‌بخش دیگر کسانی هستند که این جایزه را دریافت کرده‌اند. قرار است به زودی بخش موسیقی ششمین جشنواره «هنر برای صلح» که به دلیل تقارن با ماه محرم و صفر حذف شده بود، در آینده‌ای نزدیک برگزار شود.
اجرای این مراسم بر عهده «محمد سلوکی» بود و در این مراسم علاوه بر «علیرضا تابش» مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی و «مجید ملانوروزی» مدیرکل سابق دفتر هنرهای تجسمی، هنرمندانی چون حسین و سعید محجوبی، عباس مشهدی‌زاده، محسن راستانی، بهنام کامرانی، محمد فرنود، کامبیز درم‌بخش و تینا پاکروان حضور داشتند.
در این مراسم از «سیدعلی احمدی» مدیرعامل موسسه رسانه‌های تصویری و «مریم جلالی» مدیر پردیس سینما گالری ملت به پاس همراهی با جشنواره «هنر برای صلح» تجلیل به عمل آمد.
علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی و مجید ملانوروزی مدیرکل سابق دفتر هنرهای تجسمی نیز در این مراسم در سخنانی کوتاه جشنواره «هنر برای صلح» را تاثیرگذار و هنرمندان را موظف به نمایش این موضوع دانستند. ملانوروزی همچنین نسبت به بی‌مهری به جشنواره «هنر برای صلح» ابراز تاسف کرد و خواستار تلاش و پشتکار بیشتر مدیران این جشنواره در این مسیر شد.
در بخش پایانی مراسم نیز نشان عالی «هنر برای صلح» به هوشنگ ابتهاج به پاس نیم قرن تلاش برای احیای شعر فارسی و موسیقی ایرانی، بهرام بیضایی سینماگر پیشکسوت، حسین محجوبی نقاش پیشکسوت و کامبیز درم‌بخش طراح و گرافیست پیشکسوت اهدا شد.تینا پاکروان کارگردان سینما که در سالن حضور داشت، نشان «هنر برای صلح» بهرام بیضایی را دریافت و ابراز تاسف کرد که بهرام بیضایی در ایران حضور ندارد. نشان عالی «هنر برای صلح» هوشنگ ابتهاج را فریدون فربود دبیر جشنواره دریافت کرد.
امیر هوشنگ ابتهاج معروف به «ه.الف سایه» در ۶ اسفند ۱۳۰۶ در رشت متولد شد . پدرش آقاخان ابتهاج از مردان سرشناس رشت و مدتی رئیس بیمارستان پورسینای این شهر بود.
ابتهاج سرپرست برنامه گل‌ها در رادیوی ایران، پس از کناره گیری داوود پیرنیا و پایه‌گذار برنامه موسیقایی گلچین هفته بود. تعدادی از غزلهای او توسط خوانندگان ترانه اجرا شده‌است.
ابتهاج در جوانی دلباخته دختری ارمنی به نام گالیا شد که در رشت ساکن بود و این عشق دوران جوانی دست مایه اشعار عاشقانه‌ای شد که در آن ایام سرود. بعدها که ایران غرق خونریزی و جنگ و بحران شد، شعری با اشاره به همان روابط عاشقانه‌اش با گالیا سرود.
وی در آغاز، همچون شهریار، چندی کوشید تا به راه نیما برود؛ اما، نگرش مدرن و اجتماعی شعر نیما، به ویژه پس از سرایش ققنوس، با طبع او که اساسا شاعری غزلسرا بود؛ همخوانی نداشت. پس راه خود را که همان سرودن غزل بود؛ دنبال کرد.
سایه در سال ۱۳۲۵ مجموعهٔ «نخستین نغمه‌ها» را، که شامل اشعاری به شیوهٔ کهن است، منتشر کرد. در این دوره هنوز با نیما یوشیج آشنا نشده بود.
«سراب» نخستین مجموعهٔ او به اسلوب جدید است، اما قالب همان چهارپاره‌است با مضمونی از نوع تغزل و بیان احساسات و عواطف فردی؛ عواطفی واقعی و طبیعی.
مجموعهٔ «سیاه مشق»، با آنکه پس از «سراب» منتشر شد، شعرهای سالهای ۲۵ تا ۲۹ شاعر را دربرمی‌گیرد. در این مجموعه، سایه تعدادی از غزلهای خود را چاپ کرد و توانایی خویش را در سرودن غزل نشان داد و شهریار پیش گفتاری در مورد غزل دربار ان مینویسد.
سایه در مجموعه‌های بعدی، اشعار عاشقانه را رها کرد و با مردم همگام شد. مجموعهٔ «شبگیر» پاسخ‌گوی این اندیشهٔ تازهٔ اوست که در این رابطه اشعار اجتماعی با ارزشی پدید می‌آورد.. مجموعه شبگیر و زمین نشان میدهد.
مجموعهٔ «چند برگ از یلدا» راه روشن و تازه‌ای در شعر معاصر گشود.
ویژگی اشعار
غلامحسین یوسفی دربارهٔ شعر سایه می‌گوید: «در غزل فارسی معاصر، شعرهای سایه (هوشنگ ابتهاج) در شمار آثار خوب و خواندنی است. مضامین گیرا و دلکش، تشبیهات و استعارات و صور خیال بدیع، زبان روان و موزون و خوش‌ترکیب و هماهنگ با غزل، از ویژگیهای شعر اوست و نیز رنگ اجتماعی ظریف آن یادآور شیوهٔ دلپذیر حافظ است.از جمله غزلهای برجستهٔ اوست: دوزخ روح، شبیخون، خونبها، گریهٔ لیلی، چشمی کنار پنجرهٔ انتظار و نقش دیگر.»
اشعار نو او نیز دارای درون‌مایه‌ای تازه و ابتکاری است؛ و چون فصاحت زبان و قوت بیان سایه با این درون‌مایهٔ ابتکاری همگام شده، نتیجهٔ مطلوبی به بار آورده‌است.
در شعر پس از نیما در حوزهٔ غزل تقسیماتی را با توجه به شاعرانی که در آن زمان حضور داشته‌اند انجام داده‌اند که در این بین نام‌هایی چون هوشنگ ابتهاج، منوچهر نیستانی، حسن منزوی، محمدعلی بهمنی و سیمین بهبهانی به چشم می‌خورد.
افتخاری دیگر برای سرزمین گیل و دیلم
در ششمین جشنواره “هنر برای صلح”به پاس نیم قرن تلاش برای زنده نگهداشتن شعر فارسی و موسیقی ایرانی:
نشان عالی “هنر برای صلح”به استاد فرهیخته “هوشنگ ابتهاج”اعطا شد
این افتخار ملی را که ارمغان فرخنده ای برای مردم سرزمین گیل و دیلم است صمیمانه تهنیت می گویم وبرای استاد مسلم غزل فارسی سعادتمندی و بهروزی را خواهانم
دبیر صفحه ی ادبیات روزنامه نسیم ، مسئول نشست های ادبی موسسه ی خورشید گیل ودیلم در لنگرود
و قائم مقام انتشارات آوای غزل فرامرز محمدی پور
