معاون فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری آذربایجان غربی از وجود ۱۵ پل تاریخی در استان خبرداد. حسن سپهرفر در گفتوگو با خبرنگار ایسنا با اشاره به اینکه اکثر پلهای تاریخی استان مربوط به دوره قاجار است افزود: از بین ۱۵ پل تاریخی ۷ پل مربوط به دوره قاجار و مابقی مربوط به […]
معاون فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری آذربایجان غربی از وجود ۱۵ پل تاریخی در استان خبرداد.
حسن سپهرفر در گفتوگو با خبرنگار ایسنا با اشاره به اینکه اکثر پلهای تاریخی استان مربوط به دوره قاجار است افزود: از بین ۱۵ پل تاریخی ۷ پل مربوط به دوره قاجار و مابقی مربوط به دوران صفویه،ساسانی و پهلوی می شود.
وی با اشاره به اینکه ۱۳ پل تاریخی استان ثبت ملی شده ادامه داد: پل فتحعلی خان افشار تکاب و پل قره قشون خوی نیز در دست ثبت است.
معاون فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری آذربایجان غربی با بیان اینکه پل های ارتباطی بعنوان یکی از عناصر فرهنگ مادی از گذشته های تاریخی در زندگی و مراودات اجتماعی _ فرهنگی مردم نقش بسزایی داشته و کاربردهای متفاوتی از دسترسی های اسان و مراودات اجتماعی داشتند افزود: تمامی پل ها با توجه به موقعیت جغرافیایی، شرایط اقلیمی، دسترسی به مواد و مصالح بومی و دانش و تجارب مردم منطقه در استان ساخته شده که می توان به چوب، سنگ و ساروج و اجر نیز در گذشته که بعنوان فراورده های آسان شکلهای اولیه پل سازی بوده اشاره کرد.
سپهرفربا بیان اینکه در طول سال این اداره کل با بازسازی و مرمت پل های تاریخی استان از این میراث محافظت میکند افزود: مرمت پل میرزا رسول میاندواب که برروی رودخانه سیمینه رود مستقر است در سالیان گذشته با تهدیدها و آسیب هایی مواجه بود و برحسب ضرورت، مرمتهای اضطراری از طرف این اداره کل در آن اجرا شده است.
وی با بیان اینکه طغیان رودخانه به مرور سبب آسیب و سست شدن پایه ها و بستر شده است، افزود: کارهای مرمتی این بنا در سه سال اخیر شامل اجرای بسترسازی و تقویت پی و فونداسیون، مرمت عرشه و گوشواره های پل بر اساس طرح مصوب انجام شده است و امید است تا پایان سال اتمام یابد.
سپهرفر با بیان اینکه این پل تاریخی در سال ۷۷ ثبت ملی شده است، افزود: این پل به نام مرمت کار پل، به میرزا رسول معروف و نامگذاری شده است.
معاون فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری آذربایجان غربی ادامه داد: طول این پل ۵۲ متر و تعداد دهانههای آن ۷عدد بوده که ۵ دهانه آن سالم مانده است. مصالح بکار رفته در این بنا در قسمت پایهها و سیل شکنها، سنگ و در بقیه قسمتها آجر است.
وی با اشاره به اینکه پل های تاریخی در ایران قدمتی تاریخی و در زمان خود دارای جایگاه خاصی در مراودات اقتصادی و ارتباطات داشته افزود: تقویت و اعتماد بنفس مهندسان در انجام مرمت های اصولی، آشنا ساختن مردم با ارزشهای گرانبهای تاریخ و فرهنگ و تمدن گذشتگان و آشکارسازی جایگاه و نقش معماران و معماری پلها خصوصا از منظر دانش و تجارب بومی محورهای اداره کل در امر حفاظت از پلهای تاریخی است.