شنبه, ۵ مهر ۱۴۰۴ / قبل از ظهر / | 2025-09-27
کد خبر: 4518 |
تاریخ انتشار : ۱۱ خرداد ۱۳۹۷ - ۱۲:۳۹ | ارسال توسط :
۰
1
ارسال به دوستان
پ

محققان ژاپنی موفق به ابداع روشی شده‌اند که از ماهیچه‌های زنده در ربات‌ها استفاده می‌کند و با یکپارچه کردن آنها امکان عملکرد شبه‌انسانی را به ربات می‌دهد. به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، وقتی صحبت از ساخت ربات‌ها می‌شود، چرا از هیچ شروع کنیم وقتی طبیعت، مواد و قطعات بهتری از قطعات مصنوعی […]

57688276

محققان ژاپنی موفق به ابداع روشی شده‌اند که از ماهیچه‌های زنده در ربات‌ها استفاده می‌کند و با یکپارچه کردن آنها امکان عملکرد شبه‌انسانی را به ربات می‌دهد.

به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، وقتی صحبت از ساخت ربات‌ها می‌شود، چرا از هیچ شروع کنیم وقتی طبیعت، مواد و قطعات بهتری از قطعات مصنوعی را برای ما طراحی کرده است؟

محققان دانشگاه توکیو در حال حاضر راه جدیدی برای تلفیق بافت ماهیچه‌های زنده بر روی یک اسکلت رباتیک ایجاد کرده‌اند که باعث می‌شود ربات‌ها به شیوه واقعی حرکت کنند و اعضای بدنشان را حرکت دهند.

این اولین بار نیست که دانشمندان ربات‌ها و سلول‌های زنده را مخلوط کرده‌اند. در سال ۲۰۱۶، محققان از سلول‌های قلب موش متصل به یک اسکلت طلایی برای ایجاد یک زیست‌ربات استفاده کردند که می‌توانست توسط نور کنترل شود. مدت کوتاهی پس از آن، یک تیم دیگر یک ربات خزنده را از عضلات حلزون دریایی ساختند.

محققان دانشگاه توکیو برای این ربات جدید، ماهیچه‌ها را بر روی اسکلت ربات رشد دادند و این عضلات روی تمام این اسکلت رشد کردند و با رشد خود، بافت‌ها را تشکیل دادند.

برای تحریک عضلات از الکترود استفاده شد که به ربات اجازه حرکت اندامش را می‌داد، مثلا ربات توانست انگشت خود را از مفصل خم کند.

در مطالعات قبلی، عضلات مصنوعی مدت زیادی دوام نمی‌آوردند و از بین می‌رفتند، اما محققان دانشگاه توکیو این معضل را با استفاده از بافت‌های طبیعی دور زدند؛ جایی که دو عضله برای رسیدن به یک هدف با یکدیگر همکاری می‌کنند.

برای آزمایش این طراحی، محققان نوعی از انگشت ربات را ساختند که می‌تواند در هنگام فعال شدن از لحاظ الکتریکی، تا ۹۰ درجه خم شود. یکی از این ربات‌ها به تنهایی قادر به برداشتن و حرکت دادن یک حلقه بود، در حالی که دو تا از این انگشت‌ها می‌توانند یک قاب مربعی را بلند کنند.

“یویا موریموتو”، یکی از محققان این مطالعه می‌گوید: یافته‌های ما نشان می‌دهد که با استفاده از این سازه‌های عضلات، ربات‌ها می‌توانند حرکات انگشت انسان را تقلید کنند. اگر ما بتوانیم این عضلات را به یک دستگاه واحد متصل کنیم، باید بتوانیم درگیری‌های عضلانی پیچیده‌تری را ایجاد کنیم که عملکرد دست‌ها، بازوها و سایر قسمت‌های بدن را ممکن کنند.

لینک کوتاه خبر:
×
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط لنگرود در وب سایت منتشر خواهد شد
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • لطفا از تایپ فینگلیش بپرهیزید. در غیر اینصورت دیدگاه شما منتشر نخواهد شد.
  • نظرات و تجربیات شما

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    نظرتان را بیان کنید