زمان رضایی کارشناس امور فرهنگی شهرداری لنگرود در یادداشتی به نقش شهرداری ها در ترویج فرهنگ کتابخوانی پرداخت که در ادامه مشروح این یادداشت را می خوانید:

در عصر حاضر باتوجه به گسترش روزافزون تکنولوژی و فنآوری های نوین ارتباطی و اطلاعاتی،یکی از شاخص های توسعه فرهنگی جوامع،در اهمیت دادن به کتاب و افزایش سرانه کتابخوانی است. هر جامعه ای که در قلمرو و ساحت فرهنگ توسعه پیدا می کند،بدون شک،کتاب در سبد فرهنگی آن جایگاه خاصی دارد. برای رسیدن به توسعه فرهنگی باید به موضوع کتاب و کتابخوانی و ترویج و ارتقای فرهنگ مطالعه درمیان شهروندان به خصوص کودکان توجه و اهتمام ویژه ای داشت. در همین حوزه ، کتاب در سبد کالای خانوارها امری فراموش شده و نامانوس است. تا جایی که اگر در جشن تولد کودکی به او کتاب هدیه داده شود بسیار اکراه آور و از وجهه پائینی برخوردار است.چرا که فرهنگ و ارزش کتاب در اکثر خانواده ها نادیده انگاشته شده است.

باید بپذیریم که کتاب و کتاب خوانی تاثیر زیادی در ارتقای فرهنگ عمومی جامعه دارد،افزایش مطالعه در خانواده ها از بروز ناهنجاری ها وآسیب های فردی و اجتماعی در جامعه جلوگیری می کند. در همین نظرگاه ، شهرداری ها و مدیریت شهری ، نقش و جایگاه انکارناپذیری در این کارویژه فرهنگی دارند. یکی از کمبودها و نقصان هایی که در باب نشر و توسعه محیط های فرهنگی در سطح شهر بخصوص محلات ، شاهدیم و عدم آن به روشنی قابل لمس است، نبود بازارهای فرهنگی در سطح شهرها می باشد. در جوامع توسعه یافته از مسیر فرهنگی ، یکی از نهادهایی که امروزه از نگاه حوزه تک بعدی و ارائه تسهیلات عمرانی و خدماتی خارج شده و توسعه و ترویج فعالیت فرهنگی و هنری را پیش فرض وظایف خود قرارداده ، شهرداری ها هستند. نفوذ فرهنگی یکی از نقش های اصلی شهرداریها در شهر است. بنابراین توسعه همه جانبه شهر در گرو رسیدن به تعریف درست از نقش شهروند به عنوان یک عامل تاثیرگذار در مدیریت شهری است.

شهرداری ها می توانند با بستر سازی جهت توسعه فرهنگی موثر باشند. هیچ عاملی بیش از گسترش فعالیت های فرهنگی نمی تواند شهروند خوب بسازد و همین موضوع اهمیت تمرکز بیشتر شهرداری ها را روی مسائل فرهنگی نشان می دهد . اگر شهرداری ها از نقش خدماتی خود فراتر بروند و در مسیر فرهنگی کارویژه های آن را پردازش کنند، آن وقت رشد فرهنگی ، حس متقابل ، مشارکت و همکاری را برای مدیریت شهری و شهروندان به وجود می آورد و در این تعامل و مشارکت فرهنگی ، طرفین ذی نفع خواهند بود.

متاسفانه در اکثر شهرداری ها در عمل، حوزه فرهنگ و هنر مغفول ترین بخش ها در مدیریت شهری است و به لحاظ اهمیت در زمینه بسیار پائین تری نسبت به ساخت و ساز و خیابان و آسفالت معابر قرار گرفته است . از این محور زمانی می توان مدعی شد که نگاه کلان فرهنگی در شهر وجود دارد که الزامات آن پذیرفته شده باشد و استفاده از اندیشه و دیدگاه های کارشناسان سرلوحه امور قرار داشته باشد .از این رو یکی از فعالیت های مهم شهرداری ها در حوزه فرهنگی، با توجه به این که کتاب بخشی از زندگی است ، می تواند این باشد که شهرداری ها تمهیداتی را در نظر بگیرند که کتاب در سبد خانوار قرار گیرد، که شامل اهدای کتاب بین کارکنان و یا به شهروندان باشد تا فرهنگ کتابخوانی در شهروندان ، بخصوص کودکان نهادینه شود.

حرکت شهرداری ها به سمت ترویج فرهنگ و هنر در شهر و اکتفا نکردن به یک نهاد خدماتی و عمرانی محور، گامی می تواند باشد در جهت ارزش گذاردن به شهروندان و ایجاد فرصت های مناسب در چشم انداز زندگی فرهنگی شهری،که وظیفه خطیر شهرداری ها می تواند باشد.

اگر شهروندی تا ۵۰ سالگی هیچ وابستگی و علاقه ای به کتاب خواندن نشان نداده است ، دیگر امیدی به کتابخوانی در او وجود ندارد. از این رو شهرداری ها و هر نهادی که داعیه دار رشد فرهنگ و ارتقاء سطح کتابخوانی است ، باید از سنین پایه شروع کند و در این میان بدیهی است که با نهادینه شدن فرهنگ در یک جامعه ، شهرداری ها برای خدمت رسانی به مردم در زمینه رفاهی و اموری از این دست نیز با مشکلات به مراتب کمتری روبه رو خواهند بود. به طور قطع مدیریت شهری برای تعامل با شهروندی که تحت تاثیر فضای فرهنگی و هنری رشد کرده و به نوعی فرهیخته است ، مشکلات به مراتب کمتری پیش رو دارد.