اگر به صورت ریشه ای و لغوی این دوکلمه را مورد کنکاش قرار دهیم به یک کلمه واحد به نام جمع می‌رسیم، و این یکی از اشتراکات این دوکلمه است، حال باید دید تفاوت ها در چیست!؟
جامعه به گروهی اطلاق می‌گردد که در چهار چوب قوانین مصوب گرد هم می‌آیند تا با روابط بین هم و گذران اعمال روزمره، در چهار چوب مشخصی به نام قوانین ، رو به پیشرفت تعریف شده گام بردارند، کوچکترین جامعه موجود را می‌توان به خانواده و بزگترین آن را به ساکنین شهرها و یا کشورها اشاره کرد، در جامعه که متشکل از افراد یا گروه‌هایی، با نگاه‌ها، زبانها، قومیت ها و…مختلف است اگر فرد یا گروهی ، پا را فراتر از قانون قرار دهند قاعدتا با نیروی قهری آن جامعه ، مواجه می‌شوند، شایان ذکر است در رعایت قوانین هر جامعه تند روی ها و کند روی هایی، وجود دارد که هر دو مذموم است و می‌تواند زمینه ایجاد تخلفات را برای برخی سودجویان هر جامعه فراهم کند،
اما معمولا در دور همی های مورد بحث، افراد یا گروه‌ها، بدون هیچ پیش زمینه ای صرفا جهت سپری کردن ایام یا… به گذران وقت یا پول می‌پردازند، در این نوع از دورهمی ها معمولا هدف یا تعهد خاصی مشاهده نمی‌شود و کمیت ها بر کیفیت ها ارجحیت دارد، البته دورهمی های مثبتی هم وجود که قوانین و ظوابط مختص به خود را دارند، چون گروه‌های مجازی با موضوعات مختلف و یا گروه‌هایی که جهت نیل به اهدافی خاص، ضوابطی را با احترام به کلیات قوانین جامعه غالب، تعیین و فعالیت می‌کنند، حال این ما هستیم تا براساس نیازهای درونی و بیرونی، باید انتخاب کنیم که در کجا و به چه صورت فعالیت کنیم ، که منطبق با روحیات و استعداد و توانایی و نیازهای ما باشد، و در این راه باید آنقدر در حد توان غنی باشیم تا از سوع استفاده سودجویان خرد و کلان جلوگیری به عمل آوریم، سود جویان هر جامعه از کم اطلاعی یا بی اطلاعی افراد متشکل آن جوامع از قوانین سود اصلی را می‌برند و به اصطلاح می‌خواهند ره صد ساله را ، یک شبه در مقاصد سیاسی و اقتصادی خود طی کنند ، تنها راه مقابله با چنین افرادی اطلاع داشتن از قوانین و رعایت آن با توجه به جایگاه حقیقی و حقوقی تک تک افراد هر جامعه میباشد، تا از دست درازی اینگونه افراد به منابع مشترک هر جامعه جلوگیری به عمل آید و همه به طور مساوی از این منابع ( جغرافیایی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی) بهره مند گردند. و این هدف میسر نمی‌شود جز با اطلاع و اجرای قوانین، در جوامع با تعاریف استاندارد، افراد با استفاده از جایگاه‌های حقیقی و حقوقی (که در قانون شرح داده شده،) می‌توانند به ایفای نقش بپردازند، جایگاه حقیقی، یک فرد، با نام و نام خانوادگی و امثالهم تعریف می‌شود و جایگاه حقوقی، نقشی است که در قانون برای همان فرد تعریف شده، به طور مثال نقش شهروندی و…اما اختیار استفاده کردن از نقش های اجتماعی، با خود افراد است، باید گفت به جهت پیشرفت اهداف یک جامعه بر همگان واجب است که از این نقش های خود با اطلاع کامل و درست استفاده کنند. تا در زمان مناسب از مزایای آن بهره مند گردند،از دیگر تفاوت های جوامع با دو همی های روزمره اینست که در جامعه پویا افراد و گروه‌ها به صحبت های به اصطلاح در گوشی یا بدون سند اهمیت نمی‌دهند و هر فردی ، اسناد را در ایفای نقش های اجتماعی از اولویت ها می‌داند، یکی از نمونه های ایفای نقش های اجتماعی ، #رای_دادن در بزنگاههای حساس است ، یقینا همه افراد یک جامعه نمی‌توانند، برای احقاق حقوق اجتماعی تمامی قوانین را مطالعه و مطالبه نمایند، اینجاست که با شرکت در رأی گیری ها ، افرادی را به واسطه، پیشینه حقیقی و حقوقی، (فردی و اجتماعی) اطلاعات، توانایی ها، و… بر می گزینند تا با تکیه بر تجربیات گذشته در مکان‌های حقوقی ،. به جای آنها احقاق حق نماید، که شرکت در انتخابات_نمایندگان_مجلس،انتخابات_اعضای_شورای_شهرها،انتخابات_ریاست_جمهوری و امثالهم می‌تواند یکی از همان موارد محسوب گردد، و در همه اینها احترام به قانون نباید مورد غفلت قرار گیرد.

به امید صلاح و اصلاح
(رضا کاظمی)